Glavna karakteristika prirodnog smeđeg šećera je da se dobiva iz šećerne trske te da je melasa prisutna u kristalima šećera, dok se na komercijalni smeđi šećer dobiven iz šećerne repe ona dodaje naknadno.
Smeđi šećer se dobiva iz šećerne trske. Prepoznatljive je smeđe boje koja nastaje zbog prisutnosti melase u kristalima. Prirodni smeđi šećer je nerafinirani ili djelomično rafinirani meki šećer dobiven iz šećerne trske jer je melasa iz trske boljeg okusa i mirisa nego ona iz repe. Komercijalni smeđi šećer znatno je grublji od prirodnog, a dobiva se dodavanjem melase na rafinirani bijeli šećer proizveden iz šećerne repe. Čitanjem deklaracije na proizvodu može se provjeriti radi li se doista o prirodnom smeđem šećeru ili komercijalnom šećeru. Isto tako se može utvrditi radi li se o prirodnom smeđem šećeru tako da se otopi žlica šećera u pola čaše vode. Ukoliko kristali na dnu ostanu svijetlo smeđi radi se o prirodnom smeđem šećeru kojem je melasa u kristalima, a ukoliko pobijele radi se o komercijalnom smeđem šećeru koji je naknadno obojan melasom.
Melasa je slatki tamnosmeđi ili zeleni sirup koji u svom sastavu sadrži oko 50 posto šećera te mnoštvo hranjivih tvari. Često ju uspoređuju s medom. Melasa dobivena iz šećerne trske okusom je znatno kvalitetnija od one dobivene iz šećerne repe.
Smeđi šećer dodaje okus desertima. Karamelizira se znatno lakše od bijelog šećera. Čuvanjem smeđeg šećera u zamrzivaču izbjegava se stvaranje vlage i kristalizacija melase čime se produžuje njegov rok trajanja.
Neka od poznatijih imena prirodnih smeđih šećera su: turbinado i demerara koji su u većoj mjeri rafinirani, dok su blago rafinirani ili uopće nerafinirani poznati pod nazivima: Muscovado ili Barbados, Jaggery ili Gur i Rapadura.
Fotografija: Pixabay
